Birinci gün
Aslında erkekler, terk edildiklerinin 1′inci gününde ne olduğunu anlayamaz. Kendilerini, bekar olduklarına inandırmak istemezler. Henüz yara sıcaktır ve şok devam etmektedir. Bekar hayatının ilk saatlerinde çekingenlik gözle görülür şekilde kendisini hissettirir. İlk gün, telefon beklemekle ve kapıyı gözetlemekle geçer.
İlk hafta
Acı gerçek, arkadaşların durumu teyit etmek istemesiyle kendisini belli eder. İlişkinin sağlığında kanka olan çiftler, iyi niyet telefonları açar. Sonunda çöküşü ağırlaştıracak olsa da telefonlar can simididir. Ümidin tükendiği, saatler geçtikçe anlaşılır. Arkadaşlarla gece aleme çıkılır, alkol alınır.
İkinci hafta
Ayrılık acısı tam anlamıyla oturmaya başlar. Artık erkeğin içi acımaktadır. Gittikçe kabuğuna çekilen beyefendi, evde tek başına vakit geçirmeye çalışır. Fotoğraflar masaya dökülür. Ağlamalar, sızlamalar, salya sümük hönkürmeler, "Ben nerede yanlış yaptım" feryatları duyulur. Şiddetli uykusuzluk çekildiğinden, saç-sakal traşı olunmaz. Terk edilmenin acısına göre, yoğun saç dökülmesi olabilir.
1 ay sonra
Bekarlığa alışma dönemidir. Arkadaş profili değişir ve bekar arkadaşlar çoğalır. Kültürü yüksek olanlar dans etmeye, resim yapmaya başlarlar. Terk edilen erkeğin yalnız kalmaya dayanamadığı bir dönemdir. Bütün arkadaşlarına sinema, kahve, yemek davetleri yapar.
2 ay sonra
Erkeklerin aşk acıları, terk edildikten 45 gün sonra son bulur. Yeni bir sevgili, geçmişte yaşanan sızıntılı bir terk edilişin ıstıraplarını dindirmede son derece başarılıdır. Büyük bir terk edilme vakası yaşayan erkeklerin acı duvarı yükselir. Terk edilmek, erkekleri olgunlaştırır.